Spanje volgens Anne van Dos Cortados

'Dos Cortados' is er voor de vakantieganger die geïnteresseerd is in het échte Spanje.
Op onze website vind je een selectie van Bed and Breakfast's, appartementen en vakantiehuizen in Spanje en bijna allemaal bevinden ze zich op het platteland of in een authentiek Spaans dorpje.

Veel accommodaties zijn van Nederlandse en Belgische eigenaren.
En dat het prachtige achterland van o.a Andalusië, Catalonië of de Costa Blanca heel goed samen kan gaan met pure luxe en verwennerij, bewijzen deze accommodaties wel.

De diensten van Dos Cortados zijn helemaal gratis en geven een helder beeld van hoe jouw ideale Spanje-vakantie er uit zou kunnen zien.
Neem eens een kijkje, proef de sfeer en laat je betoveren...
KLIK HIER OM DE WEBSITE TE BEKIJKEN

Wandelen in Andalusie - Caminito del Rey

caminito
 
Je moet natuurlijk geen hoogtevrees hebben maar verder is de route 'Caminito del Rey' een ontzagwekkend mooie en bovendien veilige wandeling door de Andalusische natuur en ben je toch maar een uur verwijderd van de Zuid Spaanse stad Malaga.
Loop hem eens een keer en ik beloof je dat je het niet snel vergeten zult want eigenlijk is hier maar één juist woord voor te vinden. Spectaculair.
Bij het natuurpark van El Chorro met haar blauwe stuwmeren,  bevindt zich de beruchte kloof van El Chorro met zijn enorme rotswanden die tot een hoogte van wel 400 meter reiken. Aan beide kanten bevinden zich de stuwmeren met waterkracht-centrales die elektriciteit opwekken en om die reden werd er in het begin van de twintigste eeuw een smal looppad gemaakt die de beide centrales met elkaar verbond.
Dit lange pad is bekend onder de naam Caminito del Rey (het Koningspad).
In de loop der jaren raakte het, toch al levensgevaarlijke pad behoorlijk in verval. Evengoed besloten de nodige waaghalzen keer op keer weer het pad te belopen en dit liep helaas niet altijd goed af.
 
caminito klein
 
 
Na het zoveelste dodelijke ongeluk, besloot de regering het pad in het jaar 2000 definitief te sluiten voor het publiek maar de Caminito del Rey bleef tot de verbeelding van velen spreken en dat werd goed begrepen door de autoriteiten.
In het jaar 2013 werden er plannen gemaakt het pad weer begaanbaar te maken voor een groot publiek en inmiddels is het zover. 
Sinds eind maart 2015 is,  na een kostbare en grondige renovatie, de Caminito del Rey weer geopend voor het publiek en inmiddels hebben er al tienduizenden bezoekers gretig gebruik van gemaakt.
Omdat wij slechts een half uurtje rijden bij de Caminito vandaan wonen en toch wel heel nieuwsgierig waren naar dit beroemde pad, reserveerden we twee kaarten via de officiële website, staken onze paspoorten in de zak, deden stevige wandelschoenen aan en gingen op weg.
Bij de entree van de Caminito del Rey werden onze papieren grondig gecontroleerd en kregen we een witte helm opgezet. Een flesje water hadden we op zak en daar gingen we.
 
caminito del rey 1

Vreemd genoeg was ik er een beetje nerveus van. Ik had de nodige filmpjes en foto’s reeds bekeken en het zag er allemaal nogal spannend uit maar zodra je de eerste voet op het pad zet, verandert alles. Wát een schoonheid en grandeur. De organisatie verleent zijn bezoekers met kleine groepjes tegelijkertijd toegang tot het pad dus je loopt altijd in betrekkelijke rust. Je hoort de vogels, het ruisen van het water, gieren vliegen over en ondertussen vergaap je je aan de altijd groene natuur.  
De wandeling voert door de enorme kloof (La Garganta del Chorro), je bewandelt een hangbrug en loopt langs indrukwekkende kliffen. De uitzichten met vele heuvels, watervallen, de stromende rivier, de stuwmeren en valleien zijn adembenemend mooi.
De caminito zelf is slechts drie kilometer lang en je doet er ongeveer drie uur over. Voor mij was het te kort. Veel te kort. Er is zoveel te zien en op te nemen dat je hersenen het nauwelijks kunnen bevatten. Aangekomen bij de uitgang had ik al spijt van het feit dat we zo stevig hadden doorgestapt. We hadden er veel meer tijd voor moeten uittrekken, meer stops moeten maken en ik realiseerde me blij dat we het geluk hebben zo dicht in de buurt te wonen. Dit wil ik nog een keer meemaken, hier wil ik anderen mee naartoe nemen. Wat een prachtige aanvulling op de toch al zo indrukwekkende natuur van Andalusie. 
 
 caminito rey 4
 
Tijdens deze wandeling, die overigens echt niet zwaar is (maar je moet wel over een heel klein beetje conditie beschikken), draag je een helm en het is goed om te weten dat er onderweg geen toiletten te vinden zijn.
Neem je stevige schoenen en zonnebrandcreme mee en vergeet vooral je flesje water en je fototoestel niet. Toiletten en verschillende restaurants zijn zowel bij de ingang als de uitgang te vinden en aan het einde van je wandeling staat er een pendelbus klaar die je voor minder dan een euro weer terug brengt naar het startpunt. 
Een kaartje kost je tien euro en geloof me maar; het is iedere cent meer dan waard.
 
caminito 5
153 Hits
0 reacties

Een nachthengst

nachthengst01

Anne schrijft om begrijpelijke redenen op dit moment even geen blogs. We doen deze dagen alleen wat op het moment goed voelt en de rest moet maar even wachten. Eerdaags vliegen we op en neer naar Nederland voor de uitvaart en zullen daarna kijken op welke manier we onze reis gaan vervolgen.
We zijn echter zó onder indruk van de bijzondere gebeurtenis van vannacht dat we jullie deze niet willen onthouden. Vandaar dat ik de digitale pen heb opgepakt...

Gisteravond laat kwamen we terug van een flamenco-avond in Sayalonga, het dorpje waar we nu verblijven. Onze casita ligt zo'n 700 meter buiten het dorp op het terrein van een Deen, genaamd Claus, die al jaren met zijn vrouw en kinderen in Spanje woont. Hij handelt in Volvo's, BMW's en andere duurdere auto's en op het kleine stukje bestrating voor zijn huis staan er altijd wel een paar.

Bij terugkomst in onze casita besloten we nog een laatste drankje te nemen op het terras om te genieten van de relatieve koelte van de nacht. Overdag is het hier nu tegen de 40 graden en dan is het heerlijk als het 's nachts 'afkoelt' tot zo'n 30 graden. Terwijl we naar de nachtelijke sterrenhemel tuurden om nog een paar vallende sterren te zien die deze dagen veelvuldig voorkomen, hoorden we een vreemd geluid van het erf van Claus komen. Het leek op het geluid van paardenhoeven maar die gedachte lieten we al snel varen omdat het duidelijk vanachter de geparkeerde auto's vandaan kwam. Het was ondenkbaar dat zich daar een paard zou bevinden...

Enige tijd later klonk hetzelfde geluid opnieuw maar deze keer verplaatste het zich alsof er een groot zwaar object sloffend en klepperend van links naar rechts achter de villa van Claus bewoog. Aan de andere kant van het huis werd het geluid luider. Het kwam onze richting op en vervolgens hoorden we het vóór het huis langs gaan. Maar hoe we ook trachtten de duisternis te doorboren, onze ogen vonden niets dat dit vreemde geluid kon verklaren. Nu was mijn nieuwsgierigheid echt gewekt. Sterker nog; met zulke bizarre verschijnselen in het donker van de nacht zou slapen heel lastig gaan worden. Dit moest verklaard worden!

Eén van de raampjes van ons huisje kijkt uit over het deel van de oprit en het erf dat verlicht wordt door een lantaarn. Ik nam achter dit raam plaats met het voornemen er niet meer vandaan te komen voordat de bron van het geluid bekend was en ik een goede nachtrust voor Anne en mijzelf kon garanderen.

Lang hoefde ik niet te wachten... Opeens stapte er een grote witte hengst tussen de auto's vandaan in het licht van de lantaarn.

Anne, die vroeger intensief heeft paardgereden, bedacht zich geen moment en liep direct op het dier af om het gerust te stellen. 'Hij ademt heel onrustig, haal eens wat water voor hem!' was het eerste wat ze zei. Het was slecht met hem gesteld. Het was een schonkig dier maar oogde niet vermagerd. Terwijl hij een beetje water uit een pannetje dronk, bleef hij heen en weer zwaaien op zijn poten en moest steeds zijn evenwicht herstellen. Iets dat hem zichtbaar veel moeite kostte.

En daar sta je dan, midden in de nacht in de campo van Spanje met een doodziek paard! Wat een bijzondere gewaarwording...

nachthengst02

Nog enige tijd liep de hengst wat verdwaasd rond, daarbij de buitenspiegel van één van Volvo's ontwrichtend. Uiteindelijk liep hij wankelend en zwalkend het erf af, stak het kleine bergweggetje over en liep in de richting van enkele naburige huisjes. Daar zakte het door zijn poten en viel op z'n zij tegen een muurtje aan. Ik hurkte bij zijn hoofd en probeerde hem gerust te stellen door tegen hem te praten en zijn hoofd en hals te strelen. Toen volgde een paar laatste paniekerige stuipen waarbij hij hard met zijn voorpoten tegen het muurtje sloeg en blies hij zijn laatste adem uit.

Het kabaal van zijn val en zijn laatste stuiptrekkingen had de Spaanse buurvrouw gewekt. Ze begon vanuit een kier van haar slaapkamerraam te roepen. Ze was duidelijk niet geamuseerd en al helemaal niet onder de indruk van mijn verklaring dat er zojuist een paard voor haar deur was overleden. Waarschijnlijk dacht ze dat dit een wel héél origineel excuus was van een dronkaard die haar nachtrust kwam verstoren. Toen het mij na enkele pogingen dan toch lukte om haar te overtuigen van de echtheid van het verhaal en in mijn Jip & Janneke Spaans vertelde dat het paard eerder op het erf van Claus rondliep, beperkte haar reactie zich toch een soort geklaag waaruit ik kon opmaken dat als het écht zo was, dat Claus dan maar moest zorgen dat het dier ook weggesleept werd. En terwijl het gemopper nog even doorpruttelde vanuit haar huisje, zaten wij samen in het donker naast het stille lichaam de witte hengst en waren blij dat we er voor hem konden zijn in zijn laatste momenten.

nachthengst03

Vermoedelijk heeft de eigenaar van het paard gezien dat hij ernstig ziek of zelfs stervende was en heeft hij, om de kosten van een dierenarts en/of de kosten van het ruimen van het kadaver te voorkomen, het dier zijn stal uitgejaagd om het elders te laten sterven. Nu de crisis in Spanje steeds dieper op het leven van de Spanjaarden ingrijpt kunnen we verwachten dat dit soort dingen vaker zullen gebeuren. Een dierenleven is hier nu eenmaal veel minder waard dan bij ons en dan is de keuze snel gemaakt...

1921 Hits
7 reacties

De Vuelta de Malaga

80_Dagen_Spanje_3839

Ik hou van fietsen, dat moet ik op voorhand melden. Thuis in Deventer wurm ik mij met enige regelmaat in een wielrenbroekje met zeemleren kruis (jawel) en bedek mijn hoofd met een weinig modieuze fietshelm om vervolgens de bossen van Diepenveen onveilig te maken. Dus toen Gerard van Bike 2 Malaga ons uitnodigde om een city tour met hem te maken was ik direct enthousiast. Dat gold niet voor Anne die nog regelmatig 's nachts onrustig droomt van een dagje fietsen in Valencia, een paar jaar geleden. Toch wist ik haar te overtuigen dat het leuk zou zijn om dit te doen want het was per slot van rekening de perfecte manier om de stad die zij nu echt in haar hart gesloten heeft, nóg beter te leren kennen.

Toen we dan de afspraak wilde maken met Gerard bleek dat er op de dag die voor ons het beste uitkwam geen city tours werden gedaan. Maar wel een sportieve Panorama Bike Tour, melde hij, waarbij een paar heuvels in het programma waren opgenomen. 'Waarom ga jij dát niet doen' vroeg Anne, hiermee implicerend dat zij dus geen deel zou uitmaken van het sportieve gezelschap. Mij leek het een uitgelezen gelegenheid om mijn, door het goede Spaanse leven inmiddels luie lijf weer eens even aan de tand te voelen.

80_Dagen_Spanje_3850

Dus vanmorgen reden wij al om half negen richting Malaga om daar Gerard te treffen bij het winkeltje van Bike 2 Malaga, centraal gelegen bij de VVV aan de haven. Na eerst een paar¬†(dos)¬†cortados te hebben gedronken vertrok Anne richting de winkelstraten van Malaga om eens lekker op haar gemak te kunnen winkelen en stapten wij op de fiets. Naast Gerard en mijzelf bestond het groepje uit nog één Nederlander, Dave, die, zo werd snel duidelijk, over de betere benen bleek te beschikken.

Gids Gerard leidde ons op professionele wijze door de binnenstad van Malaga en gaf tevens deskundige uitleg bij een aantal van de bezienswaardigheden die de stad rijk is. Zo maakten we korte stops bij de Mercado Molinillo, La Rosaleda (het voetbalstadion van FC Malaga), Cementario San Miguel en de basiliek van de Virgen de la Victoria. De interessante informatie en leuke anekdotes waarmee Gerard zijn nahijgende gezelschap verblijdde kun je ook vinden op de website www.beleefmalaga.nl, welke door Gerard zelf met veel liefde is samengesteld.

80_Dagen_Spanje_3858

Maar de letterlijke hoogtepunten van de tour waren de twee heuvels in de route. Het was op de korte maar (in mijn ogen) steile beklimmingen dat mijn toch al niet geringe respect voor de professionele wielrenners ineens sneller steeg dan ik kon bijhouden op mijn fietsje. Terwijl ik mijn eigen strijd streed op de flanken van een net ten noorden van Malaga gelegen heuvel begon het voor Dave pas écht leuk te worden. Fluitend stampte hij zijn 92 kilo zware lijf naar boven. Ik verdenk hem ervan dat hij ook nog twee vingers in zijn neus had maar hij was te snel uit het zicht verdwenen om dit met zekerheid vast te kunnen stellen. Er schijnt op deze heuvel ook een oude botanische tuin te liggen maar omdat ik intussen driemaal een bijna-dood ervaring mocht beleven is mij dat volkomen ontgaan. Toen ik¬†uiteindelijk¬†met het zuur in de benen boven aankwam stonden Gerard en Dave gezellig te kletsen en te genieten van het fenomenale uitzicht. Ze bevonden zich op een grote stuwdam in de rivier de Guardalmedina. Aan de ene kant keek je uit over het azuurblauwe water van het stuwmeer en de¬†bergen van de Montes de Malaga en aan de andere kant had je prachtig zicht op de stad Malaga en de daarachter gelegen Middenlandse Zee.

80_Dagen_Spanje_3868

Nadat ik volgens de mannen weer voldoende op adem was gekomen reden we terug de stad in om uiteindelijk de laatste klim van de dag te doen. Deze heuvel ligt vlak aan zee en biedt een mooi uitzicht op de stierenarena, de nieuwe haven met zijn terminal voor cruiseschepen en over de kustlijn. Maar voordat ik daarvan mocht genieten werden mijn krachten nogmaals beproefd door een flink aantal hoogtemeters met een stijgingspercentage dat ongeveer gelijk lag aan de temperatuur welke inmiddels was opgelopen tot bijna 30 graden! Dave floot weer toen hij mij voorbij zoefde en had alle tijd om nog wat foto's te maken van mijn gevecht met de zwaartekracht.
Een vlotte en verkoelende afdaling bracht ons uiteindelijk bij de strandboulevard en rustig pendelend reden we de laatste kilometers terug naar het startpunt.

80_Dagen_Spanje_3862

Het was een fantastische ervaring en zeker de moeite waard als je Malaga op een andere manier wilt beleven. Bike 2 Malaga meldt op haar website dat deze tocht een beetje uithoudingsvermogen vraagt van de deelnemer. Ik kan nu uit eigen ervaring melden dat dit niet overdreven is. Maar ik had het nooit willen missen. Voor de minder getrainde fietser (en voor mij de volgende keer) zijn er bij Bike 2 Malaga ook gemakkelijker tours te reserveren.

Dank je wel Gerard voor de uitnodiging en heel veel succes met www.beleefmalaga.nl!

Oh, had ik al gezegd dat ik van fietsen hou?

Gelabeld in:
1949 Hits
1 reactie