Spanje volgens Anne van Dos Cortados

Zaterdag, 5 oktober

‚‘Gezellig, hè?
Glaasje doen? Beetje ham en kaas erbij?’

We ontmoetten Margreet bij Café Central en hadden weer eens enorm veel te bespreken met elkaar.
Margreet kent Malaga op haar duimpje, wist al onze vragen te beantwoorden en kon zelfs vrij nauwkeurig berekenen wat we hier straks per maand aan kosten zouden hebben, al onze wensen in acht genomen, natuurlijk. Ik zat er niet ver naast.
‚‘Loop zo nog even naar Muelle Uno’,  sprak ze bij het afscheid en dat deden we.
De haven van Malaga heeft een ware metamorfose ondergaan en je weet niet wat je meemaakt.
Overal winkeltjes, cafe’s, restaurants en het geheel ziet er luxueus en bijna futuristisch uit.
De zee aan de ene kant, de heuvels van Malaga en het machtige fort Alcazaba aan de andere. Wuivende palmbomen... Beeldschoon.
Mooie mensen flaneerden op de boulevard. De meisjes en vrouwen kunstig gekapt, strak in de make up en bijna allemaal op torenhoge hakken.
‚‘Daar moet ik straks nog wel even op oefenen hoor’, bekende ik Alexander en keek onderwijl schuldbewust naar mijn vormeloze, grijze plastic slippers van de Hema.
O, wat zijn ze hier toch elegant allemaal. Ik ben blij dat ik voor vertrek m’n haar nog even heb laten verven.
Een grote grijze uitgroei... Daar doen ze hier niet aan hoor.

Elegante stad hoor, Malaga.
Na een superSpaans en veel te laat ontbijt van toast met tomaat, een paar cortado's en een glas verse jus d'orange doken we de stad in. Het was een aangename 27 graden.

Nadat ik Alexander de enorme kathedraal, het bisschopspaleis, drie kerken en het waanzinnig groene 'Paseo del Parque' had doorgesleept, vond hij het wel welletjes en besloot een kleine siesta te gaan houden.

Dat gaf mij mooi de gelegenheid het museum Carmen Thyssen nog even in te wandelen en de panden in het centrum te bewonderen.
Malaga heeft enorm z'n best gedaan op het historisch centrum dat overigens helemaal autovrij is en het ziet er allemaal even betoverend uit. De kleuren, de balkonnetjes, de prachtig geplaveide straten en ja hoor, ik rook het weer. De geur van jasmijn.
Hoe verliefd kan je zijn op een stad? En zou in het centrum wonen ook een optie voor ons kunnen zijn?

Ik mijmerde er weer eens lustig op los en kocht een ijsje in de mooiste straat van het centrum, Calle Llarios.
Ook de Moors aandoende Teteria moest nog even bezocht worden en daar zat ik dan...
Een glas muntthee, een enorm zoet koekje, een strakblauwe lucht en zo blij als een klein kind.
We hebben het gevonden.

Het was al na middernacht toen we aankwamen bij ons hotel in het centrum van Malaga.
We mikten de meegenomen handbagage in een hoek, inspecteerden vluchtig het bed en de badkamer en nog geen kwartier later zaten we al op de 'Plaza de la Merced.'

We werken er hier in Deventer iedere dag hard aan om ons helemaal vrij te kunnen spelen en met een beetje geluk kan ons huis binnenkort in de verkoop.
Heel voorbarig besloten we een paar dagen terug naar Malaga te gaan. Ons nieuwe stekje in de toekomst.
De agenda stond afgeladen vol want de gehele stad moest immers aan een grondig onderzoek onderworpen worden.
De hoogtepunten van Malaga, kerken, musea, restaurants, markten en parken... Alles stond per dag nauwkeurig genoteerd in mijn gloednieuwe oranje notitieblok.
Huizen zouden we gaan bekijken en al loerden we al met een scheef oog naar de charmante visserswijk Pedregalejo, we lieten vooralsnog alle opties open. Wie weet zou het centrum ook wat kunnen zijn.

'Nog éen drankje en dan gaan we naar de hotelkamer hoor. Voor morgen staat de 'Mercado Atarazanas' op het programma en die sluit al vroeg in de middag. Oke?'
Maar ach... De temperatuur was zo aangenaam en wat was het gezellig druk op de pleinen. Het rook er zo lekker en de mensen waren zo aardig...
Enkele pleinen, barretjes, drankjes en gesprekken later, lagen we dan toch tegen een uur of vijf in bed.
Zielsgelukkig. Het bezoek aan de markt hebben we moeten verplaatsen naar een andere dag.