Spanje volgens Anne van Dos Cortados

Omdat ik nogal onmatig ben met alles wat ik doe, las ik een keer per jaar een detox-maand in. Het is een eigen verzinsel wat ik heb samengesteld uit de vele diëten die aangeboden worden.
'Niet te fanatiek¬†hè?', roept Alexander nog even voor vertrek naar Costa Rica en ik beloof het hem.

Het arme lijf moet even rust dus heb met mezelf afgesproken te minderen, koolhydraten zo veel mogelijk te vermijden en verder is het een kwestie van geen borreltjes, geen suiker en heel weinig koffie. Ik ontgift met groene leem en een speciale detox-thee.

De eerste vier kilo zijn er inmiddels af en het resultaat is al duidelijk zichtbaar. Wat is het toch eenvoudig eigenlijk. Nog 19 dagen te gaan maar als je er op instelt, lukt het prima en nu ik een weekje alleen thuis ben gaat het nog veel eenvoudiger. Je hoeft helemaal geen rekening te houden met andere eters in huis en zo kom ik ook niet in de verleiding.
Ik verwen mezelf schandalig tijdens dit soort maanden.
De badkamer is omgetoverd tot wellnessruimte. Het ruikt er naar jasmijn en sinaasappelbloesem en op de plank staan scrubjes, oliën,¬†crèmes¬†en olijfzepen.
Ik ga een keer extra naar de sauna en koop nu eindelijk de laarzen die ik eigenlijk te duur vond.

In een grijs verleden heb ik me eens gewaagd aan de beruchte citroensapkuur.
Deze gruwelkuur heb ik in tien dagen zonder te smokkelen afgemaakt. Crashdieet? Nou en of. Gezond? Ik denk het niet maar ik had er tien hele kilo's af, paste in maatje 36 en had een huid, zo zacht als babybilletjes.
Wel droomde ik er 's nachts van dat ik bakkerijen beroofde en de geur van het citroen/ahornsiroop mengsel kan ik me nog steeds levendig voor de geest halen.
Horror was het. 

Zo, en dan zet ik nu de soep op, vermaak me vanavond met drie films die ik uit de bieb gehaald heb en ben heel tevreden met mezelf.

Het is weer eventjes geleden. Ik weet het. Van het bloggen komt de laatste tijd niet veel en waarom? Tja, dat weet ik eigenlijk niet. 
We zijn lekker aan het werk met de website en de test-groep van Dos Cortados 2 kan over een week of twee aan de slag. Opeens gaat het hard.
Omdat ik op het moment een beetje meer tijd tot mijn beschikking gekregen heb, heb ik besloten weer verder te gaan schrijven aan mijn boek en hoofdstuk acht staat bijna paraat voor de immer strenge doch rechtvaardige Emie die mijn gefreubel redigeert.

Alexander loopt hier al enige tijd stuiterend door het huis want hij is wederom uitgenodigd door een vriend om een week naar Costa Rica te komen.
De tickets liggen al klaar en volgende week vrijdag vertrekt hij.
Ik heb heel vaak gezegd dat ik voor mijn schrijfsels absolute stilte nodig heb want ik kan mij maar op éen ding tegelijkertijd concentreren. Ieder geluid is er een teveel en dat maakt mij waarschijnlijk de enige vrouw ter wereld die niet kan multi-tasken.

Volgende week grijp ik mijn kans. Er zal niemand thuis zijn. Ik ben een volle week helemaal alleen. Geen excuses meer. Ik ga schrijven van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat.
Het boek beschrijft onze zoektocht naar een 'zonniger' leven en we zitten er vanzelfsprekend nog middenin.
Joost mag dus weten hoe ik hier een einde aan moet breien en nog moeilijker vind ik het om een geschikte en pakkende titel te vinden.
Mocht er iemand opeens een briljant idee krijgen... Ik hou me van harte aanbevolen.

Toen wij Dos Cortados begonnen, zochten we naar bed and breakfast 's van Nederlanders en Belgen in Spanje en inmiddels vinden ze ons óok.
Wat ons ontschoten was, is dat er ook veel vakantiehuizen in Spanje zijn met Nederlandstalige eigenaren. Vreemd dat we daar niet meteen aan gedacht hadden. Toch krijgen we hier aanmeldingen voor en vanzelfsprekend plaatsen we ze met groot plezier.
Ook kleine hotelletjes vinden hun weg naar ons en dat is de reden waarom we Dos Cortados 2 aan het opzetten zijn.
Wijzelf zijn bezeten van B&B 's. Een riant ontbijt staat altijd klaar en vaak kan je 's avonds gezellig aanschuiven voor een maaltijd maar... zoveel mensen, zoveel wensen.

Onze vrienden Mariel en Edwin bijvoorbeeld, zullen altijd zoeken naar een vakantiehuis met een eigen keukentje. Ze vinden het heerlijk om zelf te koken en te fröbelen. Nou, dat kan.
Binnenkort kan je bij ons zoeken op de verschillende typen accommodaties en bovendien zijn er een keur aan andere zoekacties aan toegevoegd en... iedere eigenaar krijgt zijn eigen 'dashboard' in beheer.

Ik ben er best trots op en natuurlijk zijn we straks heel benieuwd naar jullie reacties.
Voordat we on-line gaan, wordt de site uitvoerig doorgetest en daar hebben we een paar van de meest kritische (en dat is een understatement) kennissen en experts voor uitgenodigd.
Pas als déze club zijn goedkeuring gegeven heeft gaan we 'live'.
Mocht jij als lezer denken: Hé, daar heb ik toevallig ook heel veel verstand van... aarzel dan niet en laat het ons weten.
We verwelkomen je graag in ons test-team.

Afgezien van aanstaande zaterdagavond is mijn agenda voor de komende week helemaal blanco.
Wow. Dat is me in tijden niet meer overkomen.
'Lekker veel tijd doorbrengen met mijn grote grijze geitenbreier', dacht ik verheugd maar was voor het gemak vergeten dat er nog een paar DJ klussen voor hem staan en bovendien neemt hij deze week de honneurs waar voor een vriendin die de trotse eigenaresse is van ons favoriete kroegje.

Mijn man, website-bouwer, mede-B&B eigenaar, boekhouder, DJ en part-time barman heeft het er maar druk mee. Ik zal deze week maar eens extra lief voor hem zijn.
Nu werk ik altijd ver in het vooruit en constateer een beetje geschrokken dat ik opeens tijd voor mezelf heb. Alles is gedaan. Er is gepoetst, geboend, gewassen en gestreken. Teksten zijn aangeleverd, de vloer staat in de was, de ramen glimmen en zelfs ons tuintje staat er weelderig groen bij.
Ik hoef even niets meer. Helemaal niets. Hoe is het mogelijk. Alleen de wissels voor de B&B deze week en een uitnodiging voor een heel plezierig etentje voor zondag staan verder in de planning.

Ik kijk het voor de zekerheid nog eens na maar het klopt als een bus. Vrij... Ik heb hele volle vrije dagen tot m'n beschikking!
Jee, wat nu? Leren 'niets doen' staat al jaren hoog op mijn verlanglijstje. 
De kunst van het niets doen... Hoe ging dat ook alweer? 
'Ledigheid is des duivels oorkussen.' Ik heb het echt niet met mijn opvoeding meegekregen hoor maar de uitdrukking past bij me. Ik ben een werker. Een zwoeger, indien gewenst of nodig.
Morgen maar eens naar de bieb. Eens zien of er boeken bestaan die me iets meer vertellen kunnen over de schone kunst van het 'dolce far niente'.
Ik heb nu toch de tijd.

Regen...

Eindelijk vallen her en der de eerste regendruppels weer in Andalusië.
Ze hebben er lang op moeten wachten.
Het is schrikbarend lang droog geweest in grote delen van Spanje en enorme bosbranden in Valencia, Catalonië en Andalusië konden dan ook niet uitblijven. Een drama!
Ook wij hebben er tijdens ons verblijf een paar keer mee te maken gehad. Echt heel dichtbij kwam het niet maar je krabt je toch wel even achter de oren als je net besloten hebt er ooit ook een huisje te gaan betrekken.
Ondertussen is het hier in Deventer heerlijk druilerig. Er staat hachee te pruttelen op het vuur en ik ben snotverkouden.

Hoera... Het is herfst en je merkt het aan alles.
De kaarsjes gaan weer aan, net als de verwarming en we maken er gewoon een feestje van.
Waar ik nu ook weer een beetje meer tijd aan besteed is koken. Nu ben ik geen grote keukenprinses maar eenvoudige dingen in elkaar bastelen, dat lukt me nog wel.

Momenteel ben ik helemaal verslingerd aan de Vlaamse tv kok Jeroen Meus van 'Dagelijkse kost'. Hij kan het allemaal zo lekker smeuïg vertellen dus volg ik hem op de voet.
Morgen maar eens een recept uitproberen uit de Catalaanse dessert-keuken.

Crema Catalana gaat het worden. Hier het bijbehorende filmpje en de receptuur.
Is het geen dotje, die Jeroen? Nu maar hopen dat het lukt.