Spanje volgens Anne van Dos Cortados

Volgens mij is er niemand waarmee we zo intensief kunnen praten over Spanje dan met de mannen van Spaans verlangen.
Ze wilen niets liever dan vandaag nog vertrekken maar ja....Hun huis in Nederland is nog niet verkocht en daar stagneert het.
De tijd heeft in hun voordeel gewerkt want ze hebben de afgelopen jaren veel van hun ideeen kunnen fine-tunen en er is inmiddels niets meer waar ze op dat vlak geen verstand van hebben. Het zijn ware bed and breakfast experts geworden en we hopen enorm voor ze dat er binnenkort een koper opduikt.
Twee keer per jaar treffen we elkaar wel ergens en dit keer was Den Haag weer aan de beurt.

Gewapend met pyama, tandenborstel en een enorme berg foto's gingen we op weg en we werden hartelijk ontvangen met rose-cava en tapas.
Het is altijd feest met de mannen en dit keer hadden ze besloten dat we per hoge uitzondering nu eens geen Spaans restaurant zouden gaan bezoeken maar een gave sushi-bar en dat bleek een uitstekende keuze.
En..... daar ging ie weer. Praten, eten, lachen.... Wij vinden deze avondjes samen onbetaalbaar en omdat we toch bleven logeren besloten we, eenmaal thuis nog maar een flesje open te trekken.
Helemaal zeker weet ik het niet meer maar ik meen toch echt dat we tegen half zes in de ochtend onze bedjes weer opzochten.
Geweldig om zulke vrienden te hebben. 
Over een half jaar treffen we elkaar weer. In Deventer, ditmaal of... Wie weet misschien wel in Andalusië.

Ik zal niet zeggen dat ik het niet lekker vind hier.
Ik mis Andalusië maar ook in Deventer vermaak ik me weer uitstekend. Wat moet dat straks een genot zijn. Pendelen tussen Spanje en Nederland. Ik kan niet wachten maar zo ver zijn we nog niet.
Geeft ook niet. Alles op z'n tijd.

Waar het wel tijd voor is.... Mijn, met groot plezier verworven vakantiekilo's moeten er weer af want, tjonge, wat heb ik me al die afgelopen maanden culinair misdragen.
Normaal gesproken gaat dat 'lijnen' bij mij als volgt.
Ik koop een verpakking groene leem voor het ontgiften en een zakje 'groene poeder' (voor dat laatste moet je lef hebben) en zet me met gepaste tegenzin weer aan het Montignacken.

De pakjes zijn tien dagen geleden reeds gekocht maar staan werkeloos op het keukenblad. De motivatie ontbreekt.
Inplaats daarvan hebben we acht vrienden uitgenodigd voor een tapasfeestje.
Veel leuker.
Iedereen neemt een Spaans getint gerechtje en een paar flesjes wijn mee.
Wij dekken de tafel, zorgen voor cava, koffie en likeuren en doen bovendien de afwas na afloop.
Hoe leuk kan het zijn?
Dat lijnen moet nog maar even wachten.

Ik ga weer verder met het schrijven van mijn boek.
Een boek over onze speurtocht naar een ander leven in het zonnige Zuiden.
Hier alvast een voorproefje van hoofdstuk 1.
Is het wat? Eerlijk zeggen hoor. 

Op een terras in Zuid Portugal. (Februari 2008)

'Ik heb er genoeg van. Echt, ik heb er schoon genoeg van.'
We zaten op een terras in het Zuid Portugese kustplaatsje Aljezur.
Het was hartje winter, net begin Februari maar het zonnetje scheen uitbundig.
'Kijk,' vervolgde Alexander. 'Zo zou het ieder dag moeten zijn. Ik ben in het verkeerde land geboren, echt waar. We hebben nu al maanden slecht weer thuis en het einde is nog lang niet in zicht. Wij moeten het verdorie doen met drie, hooguit vier maanden zon per jaar en dat is te weinig voor mij. Veel te weinig en nu ik hier zo zit besef ik het des te meer. Ik heb er genoeg van. Ik wil meer zon.'

Ik kon hem geen ongelijk geven. We hadden een paar gure maanden achter de rug en toen kennissen ons uitnodigden om een lang weekend in hun, in het diepe zuiden van Portugal gelegen huis door te komen brengen, grepen we deze kans met beide handen aan. Even weg uit de kou.
Dat we na een vlucht van amper tweeënhalf uur midden in een Portugese lente terecht zouden komen hadden we ons helemaal niet goed gerealiseerd.
Het was een verrukking. Mensen zaten op goedkope plastic stoeltjes, bestelden bier en salades en een gevoel van geluk overspoelde me.
Een oude man met een strohoedje op, zat op de rand van een werkende fontein en porde vriendelijk met de punt van zijn wandelstok in de flank van de hond die voor hem lag. Moeders met kinderen liepen voorbij, pratend en lachend. Het leek alsof de tijd hier stil had gestaan, alsof de tijd geen vat had op de inwoners van dit kleine vissersplaatsje.

Ja, ik begreep hem maar al te goed.

We zijn weer terug in Deventer. Moe, vol van indrukken en intens gelukkig met alles wat we hebben mogen meemaken in het mooie Spanje.

Toen we op 9 juni dit jaar de auto startte voor de eerste etappe van de reis hadden we een globaal plan van de te bezoeken steden en gebieden en de intentie om alles wat we tegen zouden komen uitgebreid vast te leggen op foto en video.
Tijdens de eerste drie weken hebben we een prachtige reis gemaakt langs respectievelijk San Sebastian, Pamplona, Tudela, Jaca, Logroño, Bilbao, Santander, Valladolid, Salamanca, Segovia, √Åvila, Madrid, Toledo, Cáceres, Trujilo, Zafra en Jerez de la Frontera. 

We waren lyrisch over de fantastische landschappen, de imposante historische bouwwerken, de middeleeuwse stadjes, de gezellige tapas-barretjes, de geweldige jeep-safari door Parque Nacional Monfrag√ºe met Gert-Jan en Elly, de exclusieve privé rondleiding met vinologe Lola door de bodegas van Gonzalez Byass (met dank aan Ries Coolen van Heineken) en de vele lieve mensen die we onderweg zijn tegen gekomen. 
Er zijn duizenden foto's en vele uren video gemaakt van al het moois dat we hebben gezien. En na drie weken waren we uitgeput. We konden even bijkomen bij Finca Alegria de la Vida waar Margreeth en Bert ons liefdevol hebben ontvangen. Zij namen ons mee naar Casa el Naranjo van Erica en Rik waar we te gast waren op het openingsfeest van CCA een gloednieuwe organisatie voor fietsvakanties in Andalusië.

Daar ontmoeten we o.a. Saskia van Sasstilo (styling, fotografie en webdesign) en haar man fotograaf Chris, Gerard en Nelly van B&B Casa √Ålora en Frank en Betty van B&B Casa las Olivas.

Onze volgende halte was een klein vakantiehuisje in de bergen bij Sayalonga, waar we zes weken hebben vertoefd. Hiervandaan hebben we een aantal B&B's kunnen bezoeken. Zo hebben we Jan en Jos van het luxe B&B Dos Iberos eindelijk in levende lijve ontmoet en hebben we kennis gemaakt met het gloednieuwe B&B Casa Los Dos van Ad en Erik.

Remco en Andre van La Perla de Frigiliana lieten hun B&B niet alleen zien maar ook beleven door ons een nacht in hun suite aan te bieden. 

Patricia van der Zee van makelaardij Papacados Casas is actief in de Dutch Diva's, een club Nederlandse dames allen woonachtig in de omgeving van Malaga, vroeg ons mee te gaan naar een ZondagZomerBorrel op het strand van Torre del Mar, alwaar we wederom met een heleboel Spaanse Nederlanders konden kennismaken.

We gingen met onze vrienden Michel en Monique naar een wijnproeverij van Bodega Bentomiz waar André en Clara met hun bijzondere wijnen de ene internationale prijs na de andere in de wacht slepen. We hebben geluncht bij Ira en Lesley van Hacienda la Suerte in de provincie Cordoba samen met Ibolja en Rob van Cortijo el Sueño.

We werden door Gerrit en Judith van Hacienda Guaro Viejo uitgenodigd voor een groot strandfeest met barbecue 'Argentina Style' op het strand van Marbella.
Via Jos en Jolande van Inmobiliario Quierosol kwamen we in contact met Andi die een dia de extranjeros (dag van de buitenlanders) organiseerde in Sayalonga waardoor ik een week later mijn kunsten als DJ kon vertonen op een Spaans dorpsplein. Datzelfde mocht ik doen op het verjaardagsfeest van Harm en Henk in Arenas en bij Ellen en Pim in Alhaurin el Grande. Heerlijk om de zomernachten te vullen met zwoele en swingende muziek!

Gerard van Bike 2 Malaga wist mij te verleiden tot het rijden van de panoramaroute op een snikhete dag in Malaga. Dezelfde avond bood Hélène van het bekende restaurant Vino Mio ons spontaan aan om met haar mee te eten op het terras van haar prachtige zaak. Daarna liet ze ons vol trots het luxe design appartementencomplex Coronado zien waar zij mede-eigenaar van is. Een paar dagen later toonden Jeroen en Frens ons eveneens vol trots hun nieuwe boetiekhotel Villa Lorena, gelegen in een prachtige oude villawijk in Malaga.

Door het plotse overlijden van Anne's stiefbroer kreeg onze reis een andere kleur. Nadat we terugkwamen van de crematie in Nederland hebben we alle verdere plannen laten vallen en hebben we per dag gekeken wat we wilden doen.

Floortje en Lex van Jeep verhuur Andalusie Adventure hebben ons een heerlijke onvergetelijke dag bezorgd op hun prachtige Finca Fahala.

Daarna hebben Annemarie en Monique van Casa de Orange in Alhaurin el Grande ons een mooie kamer aangeboden waar we heerlijk konden bijkomen. In Alhaurin bezochten we Bas en Miriam van Casa PiPa en Joan van Finca Sonrisa. De vele gesprekken in deze dagen hebben ons definitief duidelijk gemaakt dat Spanje ook óns toekomstige thuisland zal worden.

Op maandag 27 augustus reden we naar Cuenca waarvandaan we een dag later de resterende kilometers naar huis zijn gereden. Op woensdag 29 augustus om 12.30 uur kwamen we aan in Deventer. Onze trouwe Prius heeft er bijna 11.000 km op de teller bijgekregen. De totale benzinekosten waren 940 euro (8,5 cent per km). We hebben onderweg een batterij-oplader, een computermuis, een zonnebril en een elektrische tandenborstel in de diverse hotelkamers laten liggen maar we zijn een onbetaalbare schat aan ervaringen rijker!

We willen bij deze graag alle mensen bedanken die met ons mee hebben geleefd, ons hebben geholpen en ons hebben getroost en gesteund op de moeilijke momenten. Bedankt ook voor de vele lieve en leuke commentaren op de blogs en op Facebook.
Het zal nog even duren voordat we alles hebben kunnen verwerken en voordat we echt kunnen beseffen wat voor een ongelofelijk mooie en indrukwekkende reis dit is geweest. De nieuwe vrienden die we hebben ontmoet worden onze toekomstige 'buren'. We voelen ons gezegend om deel te zijn geworden van deze bijzondere club mensen en kijken uit naar onze volgende trip!

Gloeiend, gloepend, nakend...Alsof we niet weg geweest zijn. Alles hebben we weer op de rit en dan nu echt aan het werk.
Dos Cortados zit in de revisie en 'binnenkort' hebben we nog een kleine verrassing voor jullie in petto. Ja, ja... We timmeren aan de weg.
Ons B&B tje zit afgeladen vol voor de maand september. Prachtig hoe de dingen, ook tijdens je afwezigheid zo lekker doorlopen.
Enfin, jullie hebben het misschien al wel tussen de regels door kunnen lezen maar het is (geestelijk) nu echt zo ver. We hebben tijdens deze vakantie ontdekt dat we toch wel heel graag in Spanje willen gaan wonen. Voorwaarde is wel dat ik net zo vaak als ik wil, terug kan naar mijn kikkerlandje en ook daar zijn oplossingen voor.

Al die tijd heb ik gedacht dat we het wel ergens in het Valenciaanse zouden gaan vinden en ondanks het feit dat ik het er nog steeds even prachtig vind, heeft Andalusie ons hart her-veroverd. En niet zo'n beetje ook.
Afgezien van de overdaad aan kunst en cultuur, de bevolking en de zeer relaxte sfeer heeft het voornamelijk te maken met de mensen die we er ontmoet hebben.Het is maar moeilijk uit te leggen hoe het ons geraakt heeft. We hebben er een flinke partij lieve vrienden bijgekregen.
Raar hoor. Net vijftig geworden en opeens gaan pionieren. Gedoseerd uiteraard. Jullie kennen me inmiddels wel. Geen rare fratsen. Het moet wel onderbouwd zijn.

Thuis in Deventer! Alles bij de hand. Luxe en overvloed. Geen enge heuvels en dalen meer, een koelkast vol met oude kaas, rookworst van de Hema en in de supermarkt sta ik zelden langer een minuut of drie in de rij voordat ik aan de beurt ben maar toch....Wat zou ik zin hebben om nu ergens buiten, gezeten op een goedkoop plastic stoeltje een paar tapas te gaan eten.
Heimwee. Nu al.